pofolgować

pofolgować
pofolgować {{/stl_13}}{{stl_8}}cz. dk Ia, pofolgowaćguję, pofolgowaćguje {{/stl_8}}{{stl_20}}
{{/stl_20}}{{stl_12}}1. {{/stl_12}}{{stl_7}}'pozwolić na coś, stać się łagodniejszym, mniej wymagającym; zmniejszyć wysiłek; pozwolić na odpoczynek': {{/stl_7}}{{stl_10}}W niczym mu nie pofolgowała. {{/stl_10}}{{stl_20}}
{{/stl_20}}{{stl_12}}2. {{/stl_12}}{{stl_7}}'złagodnieć, zelżeć': {{/stl_7}}{{stl_10}}Mróz pofolgował. {{/stl_10}}

Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.

Игры ⚽ Нужна курсовая?

Look at other dictionaries:

  • pofolgować — dk IV, pofolgowaćguję, pofolgowaćgujesz, pofolgowaćguj, pofolgowaćował 1. pot. «pozwolić na coś, okazać pobłażanie; dać folgę, sfolgować» Pofolgować komuś w obowiązkach, w pracy. Pofolgować sobie z robotą. 2. pot. «zmniejszyć siłę natężenia,… …   Słownik języka polskiego

  • popuścić — dk VIa, popuścićpuszczę, popuścićcisz, popuścićpuść, popuścićcił, popuścićpuszczony popuszczać ndk I, popuścićam, popuścićasz, popuścićają, popuścićaj, popuścićał, popuścićany 1. «zmniejszyć siłę napięcia czegoś, puścić, zwolnić coś częściowo;… …   Słownik języka polskiego

  • popuścić — Popuścić, puścić cugle (cugli), wędzidła, wodze komuś, czemuś «osłabić rygor, pofolgować, dać możność swobodnego działania»: Sowiety nie mogą popuścić cugli państwom satelickim, ponieważ doprowadziłoby to do rozpadu Związku Sowieckiego. J.… …   Słownik frazeologiczny

  • popuszczać — Popuścić, puścić cugle (cugli), wędzidła, wodze komuś, czemuś «osłabić rygor, pofolgować, dać możność swobodnego działania»: Sowiety nie mogą popuścić cugli państwom satelickim, ponieważ doprowadziłoby to do rozpadu Związku Sowieckiego. J.… …   Słownik frazeologiczny

  • cugle — blp, D. cuglegli «pasy rzemienne połączone z wędzidłem, służące jeźdźcowi do kierowania koniem; lejce, wodze» Popuścić (koniowi) cugle a. cugli. Skrócić, ściągnąć, uchwycić cugle. Chwycić konia za cugle. ◊ Puścić, popuścić cugli komuś a. czemuś… …   Słownik języka polskiego

  • pozwolić — dk VIa, pozwolićlę, pozwolićlisz, pozwolićzwól, pozwolićlił pozwalać ndk I, pozwolićam, pozwolićasz, pozwolićają, pozwolićaj, pozwolićał 1. «zgodzić się, przystać na coś, przychylić się do czyjejś prośby; zezwolić» Pozwólcie mi mówić. Rodzice… …   Słownik języka polskiego

  • upust — m IV, D. u, Ms. upustuście; lm M. y 1. «odprowadzenie nadmiaru cieczy, pary lub gazu ze zbiornika albo z jakiegoś urządzenia» Dzięki szybkiemu upustowi ciśnienie pary spadło. Upust wody ze zbiornika retencyjnego. ∆ med. Upust krwi «zabieg… …   Słownik języka polskiego

  • popuścić — I {{/stl 13}}{{stl 23}}ZOB. {{/stl 23}}{{stl 33}}popuszczać I {{/stl 33}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}popuścić II {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. 3. os dk VIIb, popuścićci {{/stl 8}}{{stl 7}} o mrozie: zelżeć, pofolgować (także… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”